-
1 ἐπιπίπτω
A fall upon or over,ἐπέπιπτον ἀλλήλοις Th.7.84
;ἐπί τι X.Oec.18.7
, cf. Thphr.CP5.4.5: metaph.,ἐπέπεσε μοῖρα Pi.Pae.2.64
;ἐπί τι Isoc.5.89
;διαλογισμοὶ ἐπιπίπτουσί τινι Plu.Oth.9
.2. of money, accrue,τὸ μέρος ὃ εὑρίσκομες ἐπιπῖπτον ἐπὶ τὸ χρέος τὸ ὀφειλόμενον SIG953.66
(Cnidus, ii B.C.).II. fall upon in hostile sense, attack, assail,τινί Hdt.4.105
, Th.3.112; ἀφυλάκτῳ αὐτῷ ἐ. Hdt.9.116;ἀφάρκτῳ τῷ στρατοπέδῳ Th.1.117
;ἀπαρασκεύοις τοῖς ἐναντίοις X.Cyr.7.4.3
; also ἐς τοὺς Ἕλληνας, v.l. for ἐς-, Hdt.7.210; of storms, τοῖσι βαρβάροισι ὁ βορῆς ἐπέπεσε ib. 189;χειμὼν ἐπιπεσών Pl.Prt. 344d
; of winds meeting one another, Arist.Mete. 364b3; of diseases, Hp.Aër.3;ἡ νόσος ἐ. τοῖς Ἀθηναίοις Th.3.87
; so of grief, misfortunes, etc.,οὐχὶ σοὶ μόνᾳ ἐπέπεσον λῦπαι E.Andr. 1043
(lyr.), etc.; , etc.2. come on after,ἐ. ῥῖγος πυρετῷ Hp.Aph.4.46
.3. accumulate, πλήθησίτου ἐπιπεπτωκέναι PPetr.2p.62
(iii B.C.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιπίπτω
-
2 ἐπιπίπτω
ἐπιπίπτω 2 aor. ἐπέπεσον (-σα v.l. Ro 15:3); pf. ἐπιπέπτωκα (s. πίπτω; Hdt. et al.; ins, pap, LXX; pseudepigr.; Philo, De Jos. 256; Jos., Ant. 6, 23; 8, 377) gener. ‘fall upon’.① to cause pressure by pushing against or falling on, fall on, pressⓐ to fall on, with implication of damage caused fall upon someth. ἐπί τι (X., Oec. 18, 7) of a hailstone on a man’s head Hm 11:20.ⓑ to make contact approach impetuously/eagerly τινί (Syntipas p. 11, 12) ἐπέπεσεν αὐτῷ he threw himself upon him Ac 20:10. ὥστε ἐπιπίπτειν αὐτῷ (w. ἵνα foll.) so that they pressed about him (in order that) Mk 3:10 (cp. Thu. 7, 84, 3 ἀθρόοι ἀναγκαζόμενοι χωρεῖν ἐπέπιπτον ἀλλήλοις; JosAs 27:6 ἐπέπεσαν αὐτοῖς ἄφνω). ἐπί τι (Gen 50:1) ἐπὶ τὸν τράχηλόν τινος fall on someone’s neck (= embrace someone) (Gen 45:14 [s. MWilcox, The Semitisms of Ac, ’65, 67]; Tob 11:9, 13) Lk 15:20; Ac 20:37. ἐπιπεσὼν ἐπὶ τὸ στῆθος τοῦ Ἰησοῦ he pressed close to Jesus’ breast J 13:25 v.l.② to happen to, befall, of extraordinary events and misfortunes: come upon ἐπί τινα someone. ὀνειδισμοί reproaches have fallen upon someone Ro 15:3 (Ps 68:10). φόβος ἐ. ἐπί τινα fear came upon someone (Josh 2:9; Jdth 14:3; Job 4:13) Lk 1:12; Ac 19:17, cp. Rv 11:11. φόβ. ἐ. τινί (Da 4:5; Job 13:11.—ἐ. τινί also Memnon [I B.C./I A.D.]: 434 Fgm. 1, 28, 3 Jac.; Synes., Kingship 16 p. 18c δέος ἐπιπεσεῖν ἅπασιν) 1 Cl 12:5. Abs. ἐπέπεσεν στάσις τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων a quarrel broke out betw. the Ph. and S. Ac 23:7 v.l. Of the Holy Spirit: comes upon someone ἐπί τινι 8:16. ἐπί τινα (cp. Ezk 11:5) 8:39 v.l.; 10:44; 11:15; 19:6 D. Of a trance ἔκστασις ἐ. ἐπί τινα (Da 10:7 Theod.) 10:10 v.l.—M-M.
См. также в других словарях:
καταπατώ — (AM καταπατῶ, έω) 1. πατώ ισχυρά με τα πόδια, ποδοπατώ (α. «τα άλογα αφηνίασαν και καταπάτησαν πολλά άτομα» β. «ἐπέπιπτόν τε ἀλλήλοις καἰ κατεπάτουν», Θουκ.) 2. αθετώ, παραβαίνω, περιφρονώ (α. «μην καταπατήσεις τον όρκο σου» β. «καταπατήσας τοὺς… … Dictionary of Greek
